مراقبت های بعد از آنژیوگرافی عروق کرونری

صفر تا صد مراحل آنژیوگرافی عروق کرونری

آنچه می خوانید...

آنژیوگرافی عروق کرونری یک روش تشخیصی پیشرفته در پزشکی است که به منظور بررسی و ارزیابی وضعیت رگ‌های خونی قلب انجام می‌شود. قلب به عنوان یکی از مهم‌ترین اعضای بدن، نیازمند خون‌رسانی کافی برای عملکرد صحیح است. این خون‌رسانی توسط عروق کرونری که خون غنی از اکسیژن را به ماهیچه‌های قلب می‌رسانند، صورت می‌گیرد. در صورتی که این عروق دچار تنگی یا انسداد شوند، جریان خون به قلب کاهش یافته و می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی مانند درد قفسه سینه (آنژین)، سکته قلبی، یا حتی نارسایی قلبی شود.

آنژیوگرافی عروق کرونر

آنژیوگرافی عروق کرونری چیست؟

آنژیوگرافی عروق کرونری یک روش تصویربرداری پزشکی است که به کمک آن پزشکان می‌توانند وضعیت عروق کرونری قلب را بررسی کنند. عروق کرونری، رگ‌هایی هستند که خون را به ماهیچه‌های قلب می‌رسانند، و در صورتی که این رگ‌ها دچار تنگی یا انسداد شوند، خون‌رسانی به قلب مختل شده و ممکن است به درد قفسه سینه، سکته قلبی و سایر مشکلات قلبی منجر شود.

در این روش، یک ماده حاجب (کنتراست) به داخل رگ‌های کرونری تزریق می‌شود. سپس با استفاده از یک دستگاه تصویربرداری اشعه ایکس، از قلب و عروق آن عکس‌برداری می‌شود. ماده حاجب باعث می‌شود که رگ‌ها در تصاویر اشعه ایکس مشخص‌تر شوند و پزشک بتواند انسدادها یا تنگی‌های احتمالی را ببیند و میزان آن‌ها را تشخیص دهد.

این روش معمولاً در مواردی استفاده می‌شود که بیمار علائمی مثل درد قفسه سینه، تنگی نفس، یا تغییرات غیرعادی در نتایج آزمایش‌هایی مثل الکتروکاردیوگرام (ECG) داشته باشد.

آنژیوگرافی عروق کرونری چگونه انجام می شود؟

آنژیوگرافی با استفاده از تکنیک تصویربرداری اشعه ایکس و تزریق ماده حاجب، به پزشکان این امکان را می‌دهد که به وضوح وضعیت داخلی عروق کرونری را مشاهده کنند. این روش به ویژه در مواردی که بیمار دارای علائمی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس یا نتایج غیرطبیعی در آزمایش‌های قلبی است، بسیار مفید و ضروری است. آنژیوگرافی به عنوان یک روش استاندارد برای تشخیص بیماری‌های عروق کرونری، به پزشک کمک می‌کند تا بتواند نوع و شدت انسدادها را تشخیص داده و درمان مناسب را برای بیمار پیشنهاد دهد. برای انجام این کار به بهترین متخصص قلب مراجعه کنید.

نحوه انجام بیماری عروق کرونری

آنژیوگرافی عروق کرونری به طور معمول در بخش کت‌لب (کاتتریزاسیون قلب) بیمارستان انجام می‌شود و شامل مراحل زیر است:

آماده‌سازی بیمار:

ابتدا بیمار روی تخت مخصوص قرار می‌گیرد و محل ورود کاتتر (معمولاً در ناحیه کشاله ران یا مچ دست) با دقت ضدعفونی و بی‌حس می‌شود. سپس یک سوزن یا کاتتر به داخل رگ بیمار وارد می‌شود.

قرار دادن کاتتر:

پزشک با استفاده از دستگاه‌های تصویربرداری (فلوروسکوپی)، کاتتر را به آرامی از طریق رگ‌ها به سمت قلب هدایت می‌کند. کاتتر باید تا جایی جلو برده شود که به ورودی عروق کرونری برسد.

تزریق ماده حاجب:

پس از قرار گرفتن کاتتر در محل مناسب، ماده حاجب از طریق کاتتر به عروق کرونری تزریق می‌شود. این ماده باعث می‌شود که عروق کرونری در تصاویر اشعه ایکس واضح‌تر دیده شوند.

تصویربرداری با اشعه ایکس:

بلافاصله پس از تزریق ماده حاجب، دستگاه تصویربرداری اشعه ایکس تصاویری از قلب و عروق کرونری ثبت می‌کند. این تصاویر نشان می‌دهند که آیا انسداد یا تنگی در عروق وجود دارد یا خیر و شدت آن چقدر است.

پایان آزمایش و استراحت بیمار:

پس از گرفتن تصاویر مورد نیاز، کاتتر به آرامی خارج می‌شود و محل ورود کاتتر پانسمان و فشرده می‌شود تا خونریزی متوقف شود. بیمار باید مدتی را در بیمارستان استراحت کند و از حرکت زیاد دست یا پای مربوطه پرهیز کند.

آنژیوگرافی عروق کرونری به پزشکان کمک می‌کند تا وضعیت عروق کرونری را به دقت بررسی کنند و اگر انسدادی وجود داشت، برای انجام درمان‌های بعدی مثل آنژیوپلاستی یا جراحی قلب تصمیم‌گیری کنند.

چه کسانی باید تحت آنژیوگرافی عروق کرونر قرار گیرند؟

آنژیوگرافی عروق کرونری معمولاً برای افرادی توصیه می‌شود که نشانه‌ها و علائمی از بیماری‌های قلبی دارند یا نتایج آزمایش‌های قلبی آن‌ها نشان‌دهنده احتمال وجود بیماری عروق کرونر است. برخی از افرادی که ممکن است نیاز به آنژیوگرافی عروق کرونری داشته باشند عبارتند از:

  1. افرادی که درد قفسه سینه (آنژین) دارند: درد یا فشار در قفسه سینه می‌تواند نشانه‌ای از تنگی یا انسداد در عروق کرونری باشد. این درد معمولاً در زمان فعالیت یا استرس افزایش می‌یابد.
  2. افراد با نتایج غیرطبیعی در آزمایش‌های قلبی: اگر آزمایش‌هایی مانند الکتروکاردیوگرام (ECG)، تست ورزش، یا اسکن قلب نتایج غیرطبیعی نشان دهند، ممکن است آنژیوگرافی برای بررسی بیشتر تجویز شود.
  3. افرادی که دچار سکته قلبی شده‌اند: در افرادی که سکته قلبی داشته‌اند، آنژیوگرافی برای تشخیص انسدادهای عروق و ارزیابی نیاز به باز کردن آن‌ها (مثلاً با بالون یا استنت) مفید است.
  4. افراد با تنگی نفس غیرقابل توضیح یا خستگی شدید: گاهی تنگی نفس یا خستگی شدید می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات قلبی باشد، حتی اگر درد قفسه سینه وجود نداشته باشد.
  5. افرادی با عوامل خطر بالای بیماری قلبی: افرادی که دارای عوامل خطری مانند دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا، سابقه خانوادگی بیماری قلبی، یا سیگار کشیدن هستند و علائمی از بیماری قلبی نشان می‌دهند، ممکن است نیاز به آنژیوگرافی داشته باشند.
  6. افرادی که درمان‌های دیگر بر آن‌ها اثری نداشته است: در مواردی که داروها یا تغییرات سبک زندگی نتوانسته‌اند علائم بیمار را بهبود بخشند، آنژیوگرافی می‌تواند برای تصمیم‌گیری درباره درمان‌های تهاجمی‌تر مانند آنژیوپلاستی یا جراحی بای‌پس کمک‌کننده باشد.

به طور کلی، آنژیوگرافی عروق کرونری باید زمانی انجام شود که پزشک معتقد باشد اطلاعات حاصل از آن می‌تواند به بهبود تشخیص یا برنامه درمانی بیمار کمک کند.

مراقبت های بعد از آنژیوگرافی عروق کرونری

پس از انجام آنژیوگرافی عروق کرونری، مراقبت‌های خاصی لازم است تا از بهبودی مناسب بیمار اطمینان حاصل شود و از بروز عوارض احتمالی جلوگیری گردد. این مراقبت‌ها شامل موارد زیر است:

  1. استراحت در بیمارستان: بیمار پس از انجام آنژیوگرافی معمولاً چند ساعت در بیمارستان تحت نظر قرار می‌گیرد. در این مدت، باید از حرکت دادن دست یا پایی که کاتتر از آن وارد شده (معمولاً مچ دست یا کشاله ران) خودداری کند تا خونریزی متوقف شود.
  2. پرهیز از فعالیت‌های سنگین: به طور معمول توصیه می‌شود بیمار برای چند روز از انجام فعالیت‌های سنگین، ورزش‌های شدید یا حمل اجسام سنگین پرهیز کند. این کار به جلوگیری از خونریزی یا مشکلات در محل ورود کاتتر کمک می‌کند.
  3. نوشیدن مایعات زیاد: نوشیدن آب و مایعات زیاد به دفع سریع‌تر ماده حاجب (کنتراست) از بدن کمک می‌کند. این کار به حفظ عملکرد کلیه‌ها نیز کمک می‌کند، زیرا ماده حاجب ممکن است بر کلیه‌ها تأثیر بگذارد.
  4. بررسی علائم غیرعادی: بیمار باید محل ورود کاتتر را از نظر علائم غیرعادی مانند خونریزی، قرمزی، تورم یا درد شدید بررسی کند. همچنین اگر دچار علائمی مانند تنگی نفس، درد قفسه سینه، سرگیجه یا تب شد، باید سریعاً به پزشک اطلاع دهد.
  5. مصرف داروهای تجویزشده: در صورت نیاز، پزشک داروهایی مانند داروهای رقیق‌کننده خون، داروهای کنترل فشار خون یا کلسترول، و داروهای قلبی تجویز می‌کند که باید طبق دستور مصرف شوند. این داروها به کاهش خطر عوارض و بهبود شرایط قلبی کمک می‌کنند.
  6. رعایت رژیم غذایی سالم: پس از آنژیوگرافی، پیروی از یک رژیم غذایی سالم که کم‌چربی، کم‌نمک و سرشار از میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل باشد، می‌تواند به حفظ سلامت عروق و کاهش خطر مشکلات قلبی در آینده کمک کند.
  7. پیگیری و ویزیت پزشک: بیمار باید مطابق توصیه‌های پزشک برای ویزیت‌های بعدی مراجعه کند تا پزشک وضعیت عروق و قلب او را ارزیابی کند و درمان‌های احتمالی را در نظر بگیرد.

مراقبت‌های بعد از آنژیوگرافی به حفظ سلامت بیمار و جلوگیری از عوارض کمک می‌کنند و بخشی اساسی از فرآیند بهبودی محسوب می‌شوند.

نتیجه گیری

آنژیوگرافی عروق کرونری یک روش تشخیصی مهم و ارزشمند در پزشکی قلب است که به پزشکان امکان می‌دهد مشکلات عروق کرونری مانند تنگی یا انسداد را به دقت شناسایی کنند. این روش به ویژه برای افرادی که دچار علائم بیماری قلبی هستند یا در معرض خطر بالای مشکلات قلبی قرار دارند، بسیار مفید است. با انجام آنژیوگرافی، پزشک می‌تواند تصمیمات دقیق‌تری درباره نوع درمان، از جمله دارو درمانی، آنژیوپلاستی یا حتی جراحی بای‌پس، اتخاذ کند.

دکتر پریسا مولایی

دکتر پریسا مولایی

متخصص قلب فارغ التحصیل ۸۵ دانشگاه علوم پزشکی همدان، دکتری پزشکی عمومی بورد تخصصی قلب و عروق از دانشگاه تهران سال ۹۴

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *